Thunder 102-89 Kings



Ford Center'da galibiyetle açtık sezonu.. Rakip her ne kadar Rebuilding dönemini bizden oldukça kötü geçirse de kadrolarında Kevin Martin, Nocioni gibi oyuncuları var. Ayrıca draftten alınan Tyreke Evans ve yeni Hidayet olarak lanse edilen Omir Casppi'ye sahipler.. İlk yarıda neredeyse 70 sayıya ulaştık ki bu çok iyi bir haber olarak görülebilir. Takımda parçalar yavaş yavaş yerine oturuyor ve gün geçtikçe genç oyuncular gelişiyorlar.. Thunder doğru yolda.

Maça gelirsek Nenad Krstic'in 20 sayı 7 ribaundluk performansı oldukça efektif. Onun yedeği olarak takıma katılan Etan Thomas ve Nick Collison vasat oynadılar. Scott Brooks, bilmiyorum Harden rahatsız mıydı ama, Top Pick oyuncuyu 12 dakika sahada tutmak hayli ilginçti. İlk beş başlayan Sefolosha, yeni kontratı yaptı maç öncesi. İleride takımın önemli bir bench parçası olabilir..

Durant'ın performansı alışıldık olmaya başladı. Aldığı 11 ribaund göze hoş geliyor. Lamar Odom'un basketbol kural kitabına eklediği 3.5 numara tabiri için ondan iyi olabilecek yegane isimlerden birisi bu takımda 22 numarayı giyiyor ve üstüne üstlük dış şut yüzdesi Odom'dan daha iyi. Green'den bahsediyorum. 24 sayı 8 ribaund ve 4-5 üç sayılık isabet oranıyla oynadı.

Rondo'nun şut atanı, Russell Westbrook; sezona kariyer asist rekorunu kırarak başladı. 14 sayı 13 asist 7 ribaund yaptı Westbrook. O da gün geçtikçe ileriye gidiyor. Yapılan tek şey bu takımın ortasına iyi bir uzun dikmek. Westbrook, Harden, Green, Durant çekirdeği dünyada yok şu anda. Aynı zamanda Shaq'dan 5 yaş küçük GM'miz Sam Presti de bu takımı şampiyon yapacak vizyon var.. Doğru yoldayız..

NBA Opening Night;

Oklohoma City Thunder: 102 Sacremento Kings: 89

2 yorum:

Atilla Nesipoğlu dedi ki...

thunder taraftari olmk olablmk nasıl birseydr çok ilginc =)

Emre dedi ki...

Şimdi şöyle anlatayım;

Yıl 2004.. Basketbola heves salan 9 yaşındaki bir çocuk.. NBA maçları izliyor rastgele.. Ve orada yeşilli turunculu bir takım var. O takımda da bu küçüğün büyüğünde örnek aldığı, stilini örneklediği bir adam var: Ray Allen. Bir de saf PG Ridnour'un ilk yılları.. Rakip Spurs.. Batı Yarı Finali.. Spurs o dönem o çocuk için tu kaka demek; siyah beyaz renkleri korku salan oyuncuları şampiyon apoletiyle.. Ve Sonics Spurs'ü o kadar zorluyor ki yine de 4-2 kaybediyor. Ve o günden sonra karar veriyorum Sonics olmaya. Sebepsiz destekliyorum, bir Fenerbahçe bir Liverpool kadar. Daha sonra o çocuk 12 yaşına geliyor ve takımı 2. sıradan oyuncu seçecek. Çok heyecanlı uykusuna kıyıyor; Draft'i izliyor. Fakat şok: Ray Allen takas oluyor. Ne yapsam diye düşünüyor, Ray'i değil renklerini sevdim diyor. Ve Sonra Durant üzerine kurulan bu takımı destekliyorum.. Evet, belki birçoğuna ilginç geliyor, bu konuda oldukça farklı yorumlar alıyorum.. Fakat sevgi işte yapacak bir şey yok. Gönül kaptırılmış bir kere..